Vizyonumuz
''Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmaz.''

  • DOLAR
  • EURO
  • ALTIN
  • BIST
Sabri Fedai AKALIN
akalin@fikir.news
Emperyalist Ülkelerin Türkiye’yi Bölme Planı !
  • 0
  • 1832
  • 28 Haziran 2020 Pazar
  • +
  • -

Aslında Batılı Emperyalist Ülkelerin üzerinde hâlâ tartıştıkları ve bugünkü sınırları belirleyen Sykes ve Picot Planı, Mustafa Kemal ATATÜRK Önderliğinde Kurtuluş Savaşı ile bozguna uğramıştı. Haritanın kuzeyini oluşturan Türkiye kendi sınırlarını çizmiştir.

11 Ekim 1922’de imzalanan Mudanya Mütarekesi ile fiilen biten savaş, 13 Ekim 1921’de imzalanan Kars Antlaşması ile Doğu Cephesi’yle sınırlı olmak üzere, 24 Temmuz 1923’te imzalanan Lozan Antlaşması ile ise topyekûn sona ermişti. Lozan’da çizilen sınırlara daha sonra Hatay’ın katılımı ile bugünkü Türkiye Sınırları çizilmiştir.

Ancak, üzerinden 100 yıl geçmesine rağmen Batı, bugünkü sınırları değiştirmek için Türkiye’yi köşeye sıkıştıracak hamlelerden asla vazgeçmemekte ve gerek Siyasi, gerekse Ekonomik ve de Terör unsurları ile bunu İç Hainlerle el ele vererek  uygulamaktadırlar.

15 Temmuz 2016’da aslında küçük bir deneme olarak sahneye konan Ordu içerisinden kısıtlı destekli Kalkışma, yine Ordu’daki Kemalist Subaylar ve Halkın desteği ile engellenmişti. Amerika ve NATO destekli bu Kalkışmanın içerideki Başrol oyuncusu, yıllardır bizzat siyasilerce desteklenen ve beslenen FETÖ eliyle gerçekleştirilmeye çalışılmıştı.

Tehlike geçti mi ? Elbette ki HAYIR. Çünkü bu denenen Başkaldırı sadece az katılımlı, deneme babında uygulamaya konmuş ancak asıl güçlerinin buna katılmamış olduğu bugün hâlâ gerçekleşen gözaltı-tutuklamalarla ortaya konmakta.

Peki bu kalkışmanın ayak sesleri Türkiye içerisinde duyulurken, yurt dışında nasıldı dersiniz ?  İşte bir Örnek;

Farklı Sınırlar Ortadoğu’yu Kurtarabilir mi?

Muhtemelen İslam Devleti, Jon Stewart ve Irak Kürdistanı Başkanı’nın üzerinde anlaştığı pek çok şey yok, ancak bir tane var:  100 yıl önce bu hafta Fransa ve İngiltere tarafından imzalanan Orta Doğu’yu bölmek için gizli bir planı olan Sykes-Picot Anlaşması‘nın feci etkisi. Başkan Yardımcısı Joseph R. Biden Jr.’ın son zamanlarda yaptığı gibi, Orta Doğu’nun sorunlarının “yapay çizgilerle, tamamen farklı etnik, dini, kültürel gruplardan oluşan yapay devletler yaratılması” dan kaynaklandığını iddia etmek geleneksel bir bilgelik haline geldi.

Batı emperyalizminin Ortadoğu tarihinin seyri üzerinde malign (kötü huylu kanser)  bir etkisi olduğu şüphesizdir. Ancak Sykes-Picot bu öfke için doğru hedef midir?

Bugün varolan sınırlar – İslam Devleti ISIS’in bu sınırları sildiği iddia edilmekte – aslında 1920’de ortaya çıktı ve sonraki yıllarda değiştirildi. Herhangi bir planı değil, Paris ve Londra’daki rakip stratejistlerin yanı sıra Orta Doğu’daki yerel liderlerin bir dizi fırsatçı teklifi yansıtıyorlardı. Bu planların yol açtığı sorun ne olursa olsun, bölgeyi bölmek için alternatif fikirler muhtemelen daha iyi değildi. Farklı bölgelerden ülkeler yaratmak, şiddetli ve kusurlu bir süreçtir.

 

 

Sykes ve Picot Planlarını Çıkardı

Mayıs 1916’da İngiliz bir diplomat Mark Sykes ve Fransız mevkidaşı François Georges-Picot, I. Dünya Savaşı’nda Osmanlı İmparatorluğu’nun yenilgiye uğratılmasının ardından ülkelerinin ganimetlerden adil bir pay almasını sağlamak için bir anlaşma yaptılar.

Her iki ülke de stratejik ve ekonomik çıkarları olan alanlar üzerinde doğrudan kontrol sahibi oldular. Fransa, Levant ile ticari bağları vardı ve uzun zamandır bölgenin Hıristiyanlarını yetiştirmişti. İngiltere, Süveyş Kanalı ve Basra Körfezi üzerinden Hindistan’a ticaret ve iletişim yollarını güvence altına almayı amaçladı.

Sykes-Picot planı yerel etnik, dini veya kültürel grupları ya da gelecekle ilgili fikirlerini hesaba katmaya çalıştığında, Fransız ve İngiliz etkisi altında bir veya birkaç Arap devleti oluşturmak için elbette belirsiz bir söz verdi.

Birleşik Arap Krallığı-Faysal Düşleri

Mart 1920’de, I. Dünya Savaşı sırasında Arap ordularını Osmanlılar tarafından İngiliz destekli isyanlarında yöneten Faysal bin Hüseyin, Şam merkezli bağımsız Suriye Arap Krallığı’nın lideri oldu. Onun iddialı sınırları günümüz Suriye’sine, Ürdün’e, İsrail’e ve Türkiye’nin bazı bölgelerine yayıldı. (Ama Irak değil.)

Faysal’ın haritası, dışardan dayatılan sınırlara otantik bir alternatif olabilir miydi? Asla bilemeyeceğiz. Faysal Planına karşı çıkan Fransızlar Temmuz ayında Arap ordusunu yendi.

Ancak olmasalar bile, Faysal’ın toprak iddiaları onu bugün Lübnan’da bağımsızlık için iten Maronit Hıristiyanlarla, Filistin’deki Siyonist projelerine başlayan Yahudi yerleşimcilerle ve Anadolu da  birleşmeye çalışan Türk milliyetçileriyle doğrudan çatışmaya sokacaktı.

Fransa “Suriye” yi böler

Fransa şu anda Suriye’nin kontrolünü ele geçirdiğinde, Paris’teki plan bölgeyi Fransız kontrolü altındaki daha küçük eyaletlere ayırmaktı. Bunlar kabaca etnik, bölgesel ve mezhepsel hatlara bölünmüş olacaktı: Fransızlar, bir diğeri Dürzi, bir diğeri Türkler ve iki tanesi Suriye’nin en büyük şehirleri, Şam ve Halep’e odaklanmış olan Aleviler için bir devlet öngörüyordu.

Bu alaycı böl ve fethet stratejisi, Arap milliyetçilerinin “daha büyük bir Suriye” çağrısını önceden boşaltmayı amaçlıyordu. Bugün, Suriye iç savaşından beş yıl sonra, benzer bir bölünme sözde yapay Suriye devletine daha otantik bir alternatif olarak önerilmekte. Ancak Fransızlar Suriye’yi neredeyse bir asır önce bölmeye çalıştığında, bölge sakinleri, yeni milliyetçi liderlerin ittiği Suriye veya Arap birlik fikirlerinden esinlenerek Fransa’nın plandan vazgeçmesine şiddetle karşı çıktılar.

Amerikalılar Kurtarıcı mı?

1919’da Başkan Woodrow Wilson, bölgeyi bölmenin daha iyi bir yolunu bulmak için bir heyet gönderdi. Bir teolog olan Henry King ve bir sanayici olan Charles Crane, ulusların kendi kaderini tayin idealine uygun bir harita hazırlamak için yüzlerce röportaj gerçekleştirdi.

Bu, bölgenin “gerçek” sınırlarını çizmek için kaçırılmış bir fırsat mıydı? Şüpheli. Dikkatli bir çalışmanın ardından King ve Crane, görevin ne kadar zor olduğunu fark ettiler: Lübnan’ı bağımsız hale getirmek veya Suriye’nin bir parçası haline getirmek arasındaki farkı “sınırlı özerklik” önerisiyle ayırdılar. Kürtlerin en iyi şekilde Irak’a ve hatta Türkiye’ye dahil edilebileceğini düşündüler. Sünniler ve Şiilerin birleşik bir Irak’ta bir araya geldiklerinden emindiler. Sonunda, Fransız ve İngiliz önerileri görmezden geldi. Sadece dinleselerdi, işler aşağı yukarı aynı şekilde ortaya çıkmış olabilirdi.


Evet…
24 Temmuz 1923’te imzalanan Lozan Antlaşması ile idealleri olan bölünmüş Türkiye’yi gerçekleştiremeyen Batılı Emperyalist Hafıza, üzerinden  100 yıl geçmiş olmasına rağmen yukarıdaki haritayı uygulamaya koyma peşinde. FETÖ, tek başına buna hizmet etmedi. Ona yol verenler,ortak edinenler, aynı yolda yürüyenler bugün ülke ekonomisini darmadağın eden ekonomi – maliye uygulamaları ile iflasa sürüklerken , politik uygulamalarla da ülkenin sinir uçları ile oynamakta, Ulus Devlet olmayı törpüleyerek ümmet paydası altında toplanacak İslam Devleti fikrini kabul ettirmeye çalışmakta.

Tehlike, hem içeriden hem de dışarıdan, Türkiye üzerinde kara bulutlar şeklinde devam etmekte.

Sarılacağımız tek kurtuluş yolu Kemalist Fikirlere sahip çıkmakta yatıyor.

 

 

 

 

Visits: 442

Lütfen Beğeninizi Paylaşarak Bize Destek Olunuz
Sosyal Medyada Paylaşın: