Birkaç yıl önceydi, ben zaman zaman hasta muayene ederken çok hafiften bir müzik açabilirim, bu hastanın duy(a)mayacağı, benim de hafifçe duyacağım kadar ve genellikle
sözsüz, klasik batı veya Türk Sanat Müziği tarzında olabilir.
O gün sıradaki hastanın gelmesini beklerken, ben de Beatles’ın Imagine şarkısını açmıştım. John Lennon’un ne güzel şiirsel bir müziğidir,
UNİCEF de onu kullanıyor, neredeyse çağdaş bir dua gibi. Ben müziği dinlerken, sıradaki hastam geldi. Prof.Dr. Altay Şahin hocamın önceden izlediği, iyi eğitimli ve çok kültürlü, astımlı bir hanım. Altay Hocam emekli olmadan, bu hastayı bana teslim etmişti. Zaman zaman allerjik kökenli şiddetli ataklarla geliyor, özel bir astım sendromu ve ileri derecede reflüsü var. Hasta oturunca, şöyle bir ortamı dinledi ve ‘’Imagine’i dinliyorsunuz, John benim arkadaşımdı’’ dedi. Ben, hastayı tanıyorum ama bu özelliğini hiç bilmiyordum. Ankara’lı bir ailenin kızı, 1960’lı yılların sonunda, Cumhuriyetimizin gözde fakültelerinden Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesinde Hint dili bölümünde okurken, bir bursla üç yıllığına Hindistan’a gitmiş. Eğitimini orada tamamlamış. O dönemler, hippiliğin en popüler dönemleri, Vietnam Savaşı devam ediyor, Amerika’yı kimse sevmiyor, Amerikalı gençler bile askere gitmek istemiyor, uyuşturucu kullanımı yayılıyor. Beatles da hem yaptığı müzikle, hem de şarkılarının sözleri ile protest gençliğin sözcüsüdür. John Lennon, Paul McCartney, George Harrison ayrılmaz üçlü ama dördüncüleri zaman zaman değişir. Amerika gezilerinde Lennon, ‘’Beatles’ın İsa Peygamber’den daha popüler’’ olduğunu bile söyler. Dünyada değer yargıları değişmektedir.

Tabii çok ayrıntısını bilemem ama John Lennon, altmışların sonu veya yetmişlerin başında, birkaç aylığına Hindistan’a geldiğinde, hastam ile orada tanışıp arkadaş olmuşlar.
Hastam, Lennon’a hala hayranlık duyuyordu. ‘’John’un besteleri başlı başına felsefedir, şarkılarının sözlerini sadece güncel anlamıyla okumayın, düşünün, bir daha dinleyin, okuyun,
araştırın, John’u ancak öyle anlayabilirsiniz. Dünyada öyle insanlar çok az, kıymetli biriydi’’, dedi.
Bu konuşma sonrası, o hastamın benim gözümdeki yeri özelleşti. Çok değerli ve sigara içen eşine, sigarayı bıraktıramadık. Dört yıl kadar önceydi, eşi önce akciğer fibrozisi ve sonra bu zeminde gelişen kanser ile aylar içinde, hızlı bir seyirle kaybedildi. Hastam bu dönemi metanetle karşıladı, hâlâ arada Güneydoğu Asya’ya gidip geliyor. Hiç oradaki seyahatlerinde astımı sorun olmuyor. Astımı nedense, hep buralarda sorun çıkarıyor.
Anılarını yazsa, kim bilir ne güzel olur. Gelecek vizitte kendisine bunu önereceğim.

Ne yazık ki, John Lennon’ı 1980’de bir meczup (nedense katillere dünyada hep öyle deniyor) dört kurşunla öldürdü. Hala baktım cezaevinde, iki yılda bir af talebinde bulunuyor ama kabul edilmiyor. Bizde olsa kader kurbanı diye çoktan affedilmiş, yatıp çıkmış, evlenip çoluk çocuğa karışmış, çocuklarına maceralarını anlatıyor olabilirdi.

“Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim” derler ya, şimdi ben de bu hastamı görünce, Imagine felsefesini hatırlıyorum ve ona katılıyorum.
Bu yazıyı okuduktan sonra, şimdi  bu şarkının aşağıda yazılı  sözlerini  de birlikte mırıldanmanızı isterim.

Imagine there’s no heaven,
it’s easy if you try,
no heII beIow us,
above us onIy sky.
Imagine aII the peopIe,
Iiving for today yu-huh.
Imagine there’s no countries,
it isn’t hard to do,
nothing to kiII or die for,
and no reIigion too.
Imagine aII the peopIe,
Iiving Iife in peace yu-huh.
You may say I’m a dreamer
but I’m not the onIy one
I hope some day you’II join us,
and the worId wiII Iive as one.
Imagine no possesions,
I wonder if you can,
no need for greed or hunger,
a brotherhood of man.
Imagine aII the peopIe,
sharing aII the worId yu-huh.
You may say I’m a dreamer…

Visits: 590